'Hans heeft bij mij een snaar geraakt'
In 2010 ben ik via Wim Prins met Hans van Balkom in contact gekomen. Direct raakte ik gefascineerd door zijn passie om mensen te willen helpen die zich niet voldoende kunnen uiten. Hans wist bij mij een snaar te raken die maakte dat ik mij, vanaf dat moment, aan zijn droom committeerde: mensen helpen hun communicatieve vermogen te vergroten en hen zo perspectief te geven om in onze maatschappij mee te kunnen doen. Dit op basis van wetenschappelijk gevalideerde programma’s.
Vele schetsen hebben wij met zijn drieën gemaakt om te komen tot een businessmodel en in 2011 zijn wij daadwerkelijk met Milo gestart. Hans verantwoordelijk voor de inhoud, ondergetekende voor organisatie en bedrijfsvoering en Wim als voorzitter van de Raad van Toezicht.
Al snel ontstond tussen Hans en mij de nodige wrijving. Voor Hans stond het buiten kijf dat hij moest reageren op elke gestelde hulpvraag. Hans schroomde niet om met een aantal mensen af te reizen naar Groningen om een cliënt te helpen. Hoe dit bekostigd diende te worden was voor Hans geen vraag. Mocht dit al een probleem zijn dan deed hij het voor niets of hij wilde het wel uit eigen zak betalen. Na de nodige discussies stelden wij vast dat onze verschillende referentiekaders de reden was van de wrijving. Wij stelden vast dat Hans het woord hart met een ‘t ‘schreef en ik, als bedrijfseconoom, geleerd had hard met ‘d’ te schrijven. Wij zijn het toen eens geworden om voortaan ‘hard/t’met DT te schrijven. Beide dimensies zijn aan de orde als je bezield en in continuïteit cliënten wilt blijven helpen.
Vanaf de start van de organisatie merkten wij dat er een enorme nood bestond bij cliënten met een communicatief meervoudige beperking (CMB). Dienstverlening voor deze ernstige meervoudig beperkte doelgroep was niet of zeer lastig te vinden in Nederland. Dit vanwege de sterk categoriaal georiënteerde gehandicaptenzorg en het tekort aan inzicht en kennis op het gebied van ondersteunde communicatie (OC).
Milo kon en kan tot op de dag van vandaag helpen deze nood te verzachten door de inzet van wetenschappelijk onderbouwde en getoetste programma’s. Zorgkantoren, en later zorgverzekeraars, hebben de specifieke deskundigheid van Milo onderkend en de bekostiging van de dienstverlening voor een groot aantal van hun verzekerden mogelijk gemaakt. Inmiddels heeft Milo in zijn 10-jarig bestaan 800 cliënten en hun netwerk kunnen ondersteunen.
Door vallen en opstaan zijn wij meer en meer professioneler geworden zonder onze passie, de cliënten waarvoor wij het doen, uit het oog te verliezen. Inmiddels kunnen wij spreken van een stabiele organisatie met een robuust product/dienstenpakket. Met goede gemotiveerde en opgeleide eigen medewerkers en een omvangrijk netwerk van zelfstandige behandelaren ondersteunde communicatie. De komende jaren blijven wij ons richten op kinderen en jongeren met een communicatie beperking, om daar waar mogelijk is, met samenwerkingspartners, hen een alternatieve stem te geven.
Onze focus is hierbij vooral gericht op diagnostiek en op het verbinden van zorg en onderwijs. Dit via onze product/dienstcombinaties Communicatie Competentie Profiel (CCP) en Kinderen Leren Initiatieven Nemen in Communicatie (KLIN©).
