Nathan (12) heeft een taalontwikkelingsstoornis. Ook vindt hij het vaak lastig om zijn aandacht bij een gesprek te houden. “Doordat hij nu op een dag vaker even beweegt, kan hij zich veel beter concentreren”, vertelt moeder Angelica.
“Je ziet dat Nathan in zijn hoofd weet wat hij wil zeggen, maar dat hij moeite heeft met het uitspreken”, vertelt moeder Angelica. Nathan volgde bij Milo een behandeltraject, waarbij ze erachter kwamen dat Nathan zich beter kan concentreren als hij gedurende de dag momenten heeft om even te bewegen. “Hij beweegt even en zijn hoofd is weer leeg”, laat Angelica weten. Daarnaast wordt communicatie visueel gemaakt voor Nathan, zodat hij het beter begrijpt en onthoudt.
Nathan groeit op met zijn ouders en zijn oudere tweelingbroers. Als Nathan 2,5 jaar is, hebben zijn ouders bedenkingen over zijn taalontwikkeling. Uit onderzoeken blijkt later dat hij te maken heeft met TOS, een taalontwikkelingsstoornis. Moeder Angelica vertelt hoe dit zich uit: “Weinig woorden zeggen en woorden niet kúnnen zeggen. Vaak zie je dat hij de woorden wel in zijn hoofd heeft, maar dat hij ze niet kan uitspreken. Hij probeert het je te vertellen, maar als het na drie pogingen niet lukt dan zegt hij: ‘Laat maar’. Je wilt graag in dat koppie kijken, wat speelt er dan? Hoe zit het precies?”
Nathan ging naar speciaal basisonderwijs voor kinderen met communicatieproblemen. Naast zijn taalstoornis blijkt dat Nathan problemen heeft om zich te concentreren en uiteindelijk blijkt dat Nathan ook autisme en ADHD heeft. Dit verklaart een hoop voor de familie. “Ook werd ons verteld dat zijn IQ verbaal laag is, maar non-verbaal best hoog. Om verbale taal te communiceren, heeft Nathan veel tijd nodig.”
Angelica geeft een voorbeeld van het concentratieprobleem bij Nathan: “Je vertelt iets aan Nathan, je denkt dat hij je hoort en begrijpt, maar hij doet niet wat er van hem gevraagd wordt.” Al snel komen de ouders van Nathan erachter dat je beter één ding tegelijk aan Nathan kan vragen. “En dan ligt het ook nog aan de vraag zelf. Moeilijke en directe vragen beantwoordt hij vaak niet. De vraag: ‘Wat wil je worden?’, is veel te direct voor hem, deze vraag is ook veel te open en heeft te weinig herkenbaarheid. Vraag je Nathan wat voor sport hij doet, dan kan hij hier wel antwoord op geven. Dit is een ervaring voor hem en hij kan het visueel voor zich zien. Het moet bekend bij hem zijn anders is het een te moeilijke vraag.”
“Nathan is visueel ingesteld en Milo besteedt juist daar veel aandacht aan”
Aan het einde van zijn basisschooljaren vertelde een moeder van een jongen uit de klas van Nathan over Milo. Samen met haar heeft Angelica een cursus van Milo gevolgd over Widgit Go, een programma voor de iPad. Dit programma is ter ondersteuning van de communicatie. Het maakt gebruik van symbolen en je kan zelf foto’s toevoegen. “Daar kan ik wat mee, hiermee wil ik verder, dacht ik. Nathan is visueel ingesteld en Milo besteedt juist daar veel aandacht aan. Zijn toenmalige school maakte hier weinig gebruik van.”
Niet veel later komt Anneke langs, een medewerker van Milo. “Allereerst observeert zij Nathan en doet zij oefeningen met hem.” Al snel komen ze erachter dat Nathan zijn aandacht er beter bij kan houden als hij beweegt en als iets met beelden aan hem wordt uitgelegd.
“Na school springt hij graag op de trampoline, dan moet hij even zijn energie kwijt”
Voor Angelica vallen puzzelstukjes in elkaar want Nathan is inderdaad gek op bewegen, hij sport graag. “Hij doet aan atletiek en daar ontspant hij echt van. Als ik hem naar de atletiek breng of als ik hem weer ophaal, dan praat hij vaak veel meer.” Ook hebben de ouders van Nathan een trampoline. “Na school springt hij graag op de trampoline, dan moet hij even zijn energie kwijt. Daarna kun je vaak wel vragen hoe zijn dag was, maar voordat hij gesprongen heeft, kan hij zijn aandacht vaak niet bij een gesprekje houden.”
Ook leert Milo de familie om communicatie visueel te maken, want op deze manier begrijpt Nathan veel beter wat er bedoeld wordt.
“Pictello is geïntroduceerd in ons leven en dat heeft communiceren met Nathan zoveel makkelijker gemaakt! Pictello is een app voor de iPad waarmee je foto’s en films kunt ordenen en kunt voorzien van spraak en tekst. Zo heb ik bijvoorbeeld een stappenplan gemaakt voor het inpakken van zijn schooltas. Voorheen vertelde ik iedere ochtend wat hij daarvoor moest doen, maar hij onthield het niet. Uiteindelijk maakte ik van iedere stap binnen deze activiteit een foto. Zijn beker, zijn broodtrommel, een banaan die mee in de tas gaat, etc. Hierbij typte ik korte steekwoorden met een uitleg van wat hij bij iedere foto moet doen. Deze foto’s voegde ik toe aan Pictello, zodat hij het zelf kon bekijken. De volgende ochtend bekeek hij het stappenplan en pakte hij zelf zijn tas in!
Nu doet hij het iedere ochtend zelf. Zonder verder gebruik van het stappenplan, want als het kwartje eenmaal is gevallen, dan hoef je het niet meer te herhalen. Dit voorbeeld is voor mij echt het bewijs dat Nathan veel beter zijn aandacht erbij kan houden als iets visueel wordt uitgelegd.”
Niet alleen onthoudt Nathan wat hij moet doen, zijn taalontwikkeling gaat ook vooruit. Angelica: “Doordat hij nu de handeling begrijpt, kan hij ook bepaalde woorden uitspreken die ik bij de uitleg heb getypt.Thuis gaat het beter met Nathan en op school kan hij zich ook beter concentreren.” Hij gaat nu naar het Voortgezet speciaal onderwijs, deze school past beter bij Nathan. “Als Nathan het eerste uur rekenen heeft gehad en daarna taal, mag hij tussen die twee vakken van zijn stoel af en krijgt hij een opdrachtje van de juf. Hij mag bijvoorbeeld koffie halen of papier kopiëren. Op deze manier kan hij veel beter zijn aandacht bij het volgende vak houden. Hij heeft bewogen en zijn hoofd is weer even leeg.”
“Hij is zelfstandiger geworden en we begrijpen elkaar veel beter”
“Er is veel veranderd sinds Milo”, laat Angelica weten. “Hij is zelfstandiger geworden en we begrijpen elkaar veel beter.” Ook heeft Nathan een medicijnwisseling gehad en hij gaat nu naar een andere school, waar ze Nathan beter begrijpen. “Wij weten nu dat het voor Nathan heel belangrijk is om één ding tegelijk van hem te vragen, en om het af te bakenen. Door zijn autisme moet hij weten waar hij aan toe is, anders raakt hij in de war en kan hij zijn aandacht er niet bijhouden.
En als er onrust in zijn hoofd is, komt hij ook niet uit zijn woorden. Dankzij Milo hebben we ontdekt hoe we beter kunnen communiceren met Nathan en hoe hij zijn aandacht er beter bijhoudt. Je weet hoe je verder moet, anders was het gissen naar oplossingen en probeerde je maar dingen.
We hebben de eerste stap gezet en nu kunnen we verder vooruit.”
“Bij Milo kan ik moeder zijn en zij helpen mij om Nathan beter te begrijpen”
Angelica werkt in de hulpverlening, waar ook veel mensen ADHD of autisme hebben. “Ik weet precies hoe ik moet omgaan met autisme en ADHD, maar bij mijn eigen zoon vond ik het lastig en dat frustreerde mij. Gelukkig kreeg ik goede raad van een bekende, ze zei: ‘Wees blij dat het je niet lukt, want jij bent de moeder en je mag ook gewoon moeder zijn. Jij mag ook hulp krijgen, je hoeft voor je zoon niet ook nog de hulpverlener te zijn.’
Dit heeft mij geholpen om te accepteren dat we zelf de oplossingen niet konden vinden. Bij Milo kan ik moeder zijn en zij helpen mij om Nathan beter te begrijpen. Dat zetje had ik echt nodig.”
“Ga ervoor, pak het aan en leer ervan”
Nathan zit nu lekker in zijn vel en hij wordt begrepen, zowel thuis als op school.
“Wat ik belangrijk vind, is dat Nathan lekker in zijn vel zit en daarbij zelfredzaam is. Dat hij zelf kan douchen, eten, zijn veters strikken, dat hij zichzelf kan redden in deze maatschappij.” Angelica is heel tevreden: “Het geeft energie en hoop voor de toekomst. Ons motto is: Ga ervoor, pak het aan en leer ervan.”
Gerelateerde Berichten
Aandacht als voorwaarde voor communicatie
