“Bart begint actief gebaren te maken en kan door picto’s zelf keuzes maken”

, 9 juni 2017

Gineke, de moeder van de twaalfjarige Bart: “We liepen er tegenaan dat Bart weinig keuzes voor zichzelf kon maken. Door het Milo traject kan hij dit nu veel beter.”

In het begin hadden de ouders van Bart nog enkele vraagtekens bij het traject van Milo.

Gineke: “Je denkt ‘Waar begin ik aan?’ en ‘Kunnen we dit wel?’. Het vraagt veel energie van je dus je moet alles geven.”

Uiteindelijk zijn de ouders van Bart blij dat ze dit traject zijn gestart. “Milo is intensief betrokken en denkt vanuit het kind. We hadden niet gedacht dat er zoveel in Bart zou zitten. We zijn ontzettend trots op hem!”

 “Als deze mensen geloven dat Bart dit kan, dan geloven wij het ook”

Tijdens een bespreking op het KDC vertelde Baukje Bosma, OC-behandelaar van Milo, over het IkOOC programma van Milo. “Ze legde het een en ander uit over het programma en vroeg of wij hier interesse in hadden.” In eerste instantie was Gineke hier verbaasd over. “We hadden geaccepteerd dat Bart een bepaald niveau had. Als deskundigen dan zeggen dat ze meer uit hem kunnen halen door er meer energie in te steken, dan overvalt dit je in eerste instantie. Je gaat fantaseren: stel je voor dat we er echt meer uit kunnen halen … Maar je gaat ook twijfelen: gaat dit werken voor ons? Kan Bart hier iets mee en zijn er niet te hoge verwachtingen gesteld? Uiteindelijk zeiden we tegen elkaar: als deze mensen geloven dat Bart dit kan, dan geloven wij het ook.”

In eerste instantie werd er in kaart gebracht waar de ouders van Bart tegenaan liepen. “Daarbij kwamen vragen naar voren zoals: Hoe kan Bart beter aangeven wat hij wil in zijn dagelijkse bezigheden? Hoe kan hij keuzes maken? Wat kan Bart, wat vindt hij moeilijk en welke doelen willen we bereiken.” De antwoorden op deze vragen zijn vastgelegd in een Communicatie Competentie Profiel van Bart.

 “Bart liet ons echt versteld staan. Hij doet het super goed!”

“Bij iedere activiteit zijn we gebaren gaan gebruiken, in de hoop dat hij dat zelf ook meer ging doen.” Dit ging niet van de ene op de andere dag. “Het moest echt in ons systeem groeien, er consequent mee bezig zijn zodat hij het sneller oppakt. Maar als je eenmaal respons krijgt van Bart dan motiveert dat om door te gaan.” Al snel zagen de ouders van Bart resultaten. “Toen we eenmaal waren begonnen liet Bart ons echt versteld staan want hij doet het super goed!”

“Nu het eenmaal in ons systeem zit, gaat het prima. We hadden al een planbord thuis, maar dit gebruiken we nu intensiever. Iedere keer dat we aan een activiteit beginnen (bijvoorbeeld eten) pakken we het pictogram van het planbord en matchen we dit met hetzelfde pictogram dat al op tafel staat. Als de activiteit afgelopen is, pakken we het pictogram, lopen hiermee naar het planbord en leggen het pictogram van het eten in een houten bakje. Op deze manier is een activiteit afgesloten. Vervolgens kijken we wat er op het planbord staat (bijvoorbeeld douchen), opnieuw pakken we het pictogram van ‘douchen’ en matchen het met het pictogram dat in de douche staat. Op deze manier brengen we structuur aan in zijn leven en weet Bart wat er verwacht wordt.”

 

 “Met hulp van anderen, en door picto’s en foto’s te gebruiken, maakt Bart nu het gebaar van ‘mama’. Ik had niet durven dromen dat hij dat ooit zou gaan doen”

In het begin was het erg wennen om bij iedere activiteit naar het planbord te gaan. “Je moet hier echt tijd voor maken. Het is ook belangrijk dat je de activiteiten niet alleen benoemt, maar ook de gebaren erbij gebruikt. Dit vond ik zelf het meest intensief om dit consequent aan te bieden. Maar uiteindelijk krijg je er zoveel voor terug want we zien dat hij met stappen vooruit gaat.”

“Als moeder hoop je dat je kind op een dag ‘mama’ gaat zeggen. Bart is nu twaalf jaar, dus dat verlangen had ik eigenlijk al uit mijn hoofd gezet. Maar met behulp van anderen, en door picto’s en foto’s te gebruiken, maakt Bart nu het gebaar van ‘mama’. Ik had niet durven dromen dat hij dat ooit zou gaan doen.”

Het traject van Bart loopt nu bijna af. Hoe gaat het nu verder?

“Thuis blijven we op deze manier werken met Bart. Op het KDC wordt het misschien anders. Na de zomer komt Bart in een nieuwe, grotere groep met andere juffen. Je hoopt dat ze daar ook gebaren en picto’s blijven aanbieden en dat wat hij heeft geleerd, niet wegvalt. Het zou mooi zijn als het niveau nog omhoog kan, dat je er nog meer uit kan halen. Met Baukje blijven we contact houden. En als we ergens tegenaan lopen kunnen we het met haar of met de juffen overleggen.”

“Het geeft rust dat Bart nu zelf kan aangeven wat hij wil eten”

 “Een belangrijk resultaat voor ons is dat Bart nu is begonnen om gebaren actief te gebruiken. Daarnaast heeft hij een dagplanning en hij heeft meer structuur en rust in zijn leven. En natuurlijk het feit dat hij keuzes kan maken. Voorheen duwde hij al het broodbeleg weg als we gingen eten en vroegen wat hij op zijn brood wilde. Uiteindelijk kozen wij. Hij at het dan ook wel op, maar je wist niet of hij het dat echt wilde. Het geeft rust dat hij nu zelf een picto kan pakken en kan kiezen wat hij wil eten. Wat ons opvalt is dat hij nu vaker voor vleeswaren op zijn brood kiest, terwijl wij voorheen eerder jam of pasta voor hem kozen omdat we dachten dat hij dat lekkerder vond.”

Gerelateerde Berichten