We zijn in het revalidatiecentrum waar mijn dochter Anna op de vroegbehandeling zat en we intensief zijn gecoacht, o.a. hoe wij het beste met onze dochter konden communiceren.  Tijdens deze periode kregen we tips en zijn veel communicatiemogelijkheden uitgeprobeerd. We hebben ook een gebarentaal cursus gevolgd.

Aanleiding voor het inschakelen van Milo

Toen mijn dochter 4 werd verliet zij het revalidatiecentrum voor een orthopedisch kinderdagverblijf. Rond deze tijd was ik hoogzwanger van Anna’s broertje. Na deze zwangerschap ontstond er een druk jaar met een zorgintensieve dochter, maar daarnaast ook een baby die veel aandacht vroeg. Hierdoor merkte ik dat de communicatie met Anna er bij mij een beetje inschoot. Natuurlijk communiceerden wij wel met haar maar ik had meer het gevoel dat ik maar wat deed zonder dat dit theoretisch onderbouwd was. Steeds meer kreeg ik het gevoel dat wij meer uit de communicatie met Anna konden halen. Daarnaast merkte ik dat de mensen om haar heen (wij, de leidsters op het dagcentrum, de oppas, de grootouders etc. ) allemaal op een andere manier met haar communiceerden. Om Anna’s ontwikkeling verder te stimuleren was het belangrijk dat iedereen dit op dezelfde manier deed. Om deze redenen heb ik de hulp van stichting Milo ingeschakeld.

Het behandelprogramma

Stichting Milo heeft eerst goed de ontwikkeling van onze dochter in kaart gebracht. Daarnaast ook de zaken inzichtelijk gemaakt die haar belemmeren tot communicatie. Vervolgens werd gezocht naar oplossingen om deze zo min mogelijk haar communicatie te laten belemmeren.  Daarnaast is in kaart gebracht wat Anna’s sterke punten zijn in de communicatie en gekeken hoe we hier optimaal gebruik van kunnen maken.

Ook is er geregeld contact geweest tussen stichting Milo en Anna’s  logopedist om de uitgezette behandeling zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen. Dit vond ik erg prettig, want hierdoor krijgt Anna zowel thuis als op het dagcentrum op dezelfde manier haar communicatie aangeboden en dat is goed voor haar ontwikkeling.

 

Wij zijn thuis intensief begeleid door een medewerker van stichting Milo. Hierdoor heb ik de ingezette methodiek mij eigen kunnen maken. Ik kreeg ter plekke tips. Door het samen terugkijken van de video opnames kwam ik erachter dat Anna mij soms veel meer vertelde dan dat ik zelf door had.

Er is ook een bijeenkomst geweest voor Anna’s hele netwerk. Hierbij waren de professionals aanwezig, maar ook Anna’s tante en grootouders. Tijdens deze bijeenkomst heeft stichting Milo een beeld van Anna geschetst,  de communicatiemethode besproken en de knelpunten doorgenomen. Door middel van videomateriaal heeft het hele netwerk Anna nog beter leren kennen.

Het is een intensief traject geweest maar ik kijk er met een goed gevoel op terug. Voor Anna ben ik heel blij dat ondanks dat ze niet kan praten, ze ons nu toch veel meer kan vertellen dan een jaar geleden.

 

In verband met de privacy zijn de namen in dit verhaal veranderd.