Milo workshop 13 oktober 2016

, 10 november 2016

Een verslag van Margje van der Schuit van de workshop die zij samen met Rachel Terneusen gaf tijdens het symposium ‘Net dat beetje extra’.

De centrale vraag van de deze workshop was: Hoe maak je contact met kinderen met een communicatieve beperking?

Deelnemers

Kinderthuiszorg Kids2Care en Villa Vivre organiseerden dit symposium op 13 oktober 2016. Deelnemers aan het symposium waren (kinder)verpleegkundigen, pedagogisch medewerkers en logopedisten, die allemaal graag net dat beetje extra willen geven in de verzorging, begeleiding en behandeling van kinderen met een beperking of chronische ziekte. 

Programma

De workshop begon met een korte introductie over communicatie en taal. Aan de hand van een videofragment werd duidelijk gemaakt, dat communicatie en taal niet hetzelfde zijn, maar dat taal via communicatie altijd een uitweg vindt. Daarbij werd benoemd dat taal niet enkel spraak omvat. Zo gebruiken wij allemaal naast spraak ook andere taalvormen, zoals mimiek, natuurlijke gebaren, pictogrammen en schrift. Vanuit dit bewustzijn werden verschillende vormen van ondersteunde communicatie (OC) getoond.

Ervaren

Vervolgens hebben de deelnemers zelf visuele en/of auditieve beperkingen ervaren, door het afsluiten van deze zintuigen. In tweetallen ging men op pad, waarbij iemand de rol van begeleider en de ander de rol van de persoon met een beperking aannam. De begeleider moest ervoor zorgen dat de persoon met een beperking veilig door de ruimte kon lopen, waarbij geen gesproken taal gebruikt mocht worden. Natuurlijk werd er ook gezorgd voor een aantal onverwachte gebeurtenissen, zoals dat in het dagelijks leven ook kan gebeuren (zoals een voorbijrazende scooter of een plotselinge regenbui).

161110-milo-workshop-1-1

161110-milo-workshop-1-2

161110-milo-workshop-1-3

Doen

Daarna ging men zelf met verschillende OC-materialen aan de slag. Vooral de iPads met een aantal apps, zoals Pictello en Widget Go NL, waren geliefd. Door zelf met een aantal OC hulpmiddelen aan de slag te gaan, werd ervaren hoe breed het scala aan hulpmiddelen is. Zo kon men gebruik maken van een planstrook met pictogrammen, een communicatieknop met een enkele boodschap of een GoTalk met vier keuzemogelijkheden voor te zingen liedjes.

Reacties

Deelnemers gaven aan dat het zelf ervaren van een zintuiglijke beperking, nieuwe inzichten gaf voor het werken met de kinderen. Het maakte duidelijk hoe afhankelijk je dan bent van een goede en bekende begeleider, waar je op moet kunnen vertrouwen. En hoe moeilijk het dus moet zijn voor kinderen die regelmatig te maken krijgen met verschillende personen, die allemaal een andere begeleidingsstijl hebben. Voor de meeste deelnemers betekende dit inzicht ook direct een zoektocht naar communicatie- en ondersteuningsmogelijkheden van kinderen waar ze reeds mee werken. Verschillende deelnemers gaven aan vol nieuwe inspiratie voor communicatie-ondersteuning naar huis te gaan.

Gerelateerde Berichten